Hoge pieken, diepe dalen

Soms gaat niks zoals het moet,
en zit je in diepe dalen.
Je probeert nog terug te vechten,
maar je wordt moe van al het falen.

De duisternis sluipt om je heen,
en sluit je vervolgens in.
Vechten is geen optie meer,
je bent te zwak, het heeft geen zin.

Daar zit je dan in het donker,
verblind door je verdriet.
Wachtend op een lichtje,
maar dat lichtje komt steeds niet.

Dan moet je jezelf vinden,
bij elkaar rapen misschien.
Want de moed opgeven,
is nog erger dan niks zien.

Je zult echt je weg wel vinden,
hoe diep en donker het ook lijkt.
Die hoge piek bereik je wel,
zolang je maar voor, en niet achter uit kijkt.

Dan zul je vanzelf merken,
als de duistere wolken weg dwalen.
Dat de regen stil vertrekt,
en de zon begint te stralen.

- Djanel Arends

 

Heden en verleden

Kijk niet achterom,
naar wat achter ons ligt.
Wat geweest is, is geweest
en verblind vaak ons zicht.

Achter alles zit een antwoord,
waarom het nu niet is.
Waarom het is gekomen,
en zelfs voor het gemis.

Alles in het verleden,
wat de toekomst is vergeten.
Dat alles heeft een reden,
zelfs als wij die soms niet weten.

Dus kijk altijd vooruit,
in plaats van achterom. 
Zonder te vergeten,
hoe het allemaal begon.

- Djanel Arends 
  

Uniek

Mocht je soms eens denken,
dat niemand om je geeft.
Bedenk je dan, dat in het leven,
iedereen dit wel eens heeft.

Het leven dat kent vele vormen,
soms wat lastig, soms heel fijn.
Kijk dan even in de spiegel,
iedereen mag zichzelf zijn.

Je bent prachtig, je bent leuk,
twijfel daaraan geen moment.
Wat sommige mensen soms vergeten:
Je bent mooi zoals je bent.

Je mag je soms als knopje voelen,
wachtend op die zonnestraal.
Want de bloem die het laatste bloeit,
is soms het mooiste van allemaal.

Laat iedereen in zijn waarde.,
We zijn niet identiek.
Dat maakt je juist zo prachtig, want:
Ieder mens, dat is uniek. 

 - Djanel Arends
 

De zee

De zon zakte langzaam in de zee,
daar stond ze, op 't strand.
Elke stap steeds dichterbij,
haar tenen in het zand.

De grote zee, die voor haar lag,
zo groots en mysterieus.
Met haar haren in de wind,
maakte ze haar keus.

Zo schrijnde ze het water in,
de zee omsloot haar lijf.
De golven, accepteerde haar,
zacht fluisterde ze: 'Ik drijf.'

Gedragen door de zee,
tot het eens is opgedroogd.
En het zout op haar lichaam,
niet langer prachtig oogt

één met het water,
van 'zij' naar 'wij.'
één met de zee,
ze voelde zich vrij.

- Djanel Arends
 

De man en de wolf

Ik zat eens met een wijze man,
de wereld te observeren.
Tot er plots een wolf aankwam,
om zijn prooi te consumeren.

Ik keek naar het schouwspel
en voelde mij plots leeg.
'Wat is de wolf zijn ware aard?'
Hij glimlachte en zweeg.

Ik zat eens met een wijze man,
de wereld te observeren.
Tot daar plots de regen kwam,
om de wereld te transformeren.

Ik keek naar het schouwspel
en voelde mij plots leeg.
'Maakt de regen alles grijs?'
Hij glimlachte en zweeg.

Ik zat eens met een wijze man,
de wereld te observeren.
Tot daar de mensheid kwam,
om de wereld te choqueren.

Ik keek naar het schouwspel
en voelde mij plots leeg.
'Is de mensheid echt zo slecht?'
Hij glimlachte en zweeg.

Plots doorbrak hij de stilte
en verbood mij het spreken.
Hij nam een diepe zucht,
om wijzen woorden te gaan preken:

'Wat is de wolf zijn ware aard?
Wat kies jij reeds te zien?
Een jager die zijn prooi verslind?
Of zijn welpjes voed, misschien?

Kijk jij naar zijn tanden?
Of naar zijn klauwen, vol met bloed?
Of kijk je in zijn ogen, zijn hart
en zie je al het goeds?

'Maakt de regen alles grijs?'
Zo grijs en koud en kil.
Of zorgt het voor nieuw leven,
als er niks meer groeien wilt?

Zie jij het als het einde?
De druppels zonder zin,
Betekenen voor mij juist,
voor alles een nieuw begin.

'Is de mens echt zo slecht?'
Met al hun hebzucht en haat.
Of kijk je naar hun passie en,
zie je hoe hun liefde alles verslaat.

Je kiest zelf je gezichtsveld,
kijk je naar of over de muur?
Je bent immers zelf een mens
en jij bent goed en puur.

Kijk je naar het goede,
met een positieve gedachtegang?
Of kijk je naar het slechte
en blijf je heel je leven bang?

Je hebt het zelf in de hand,
je kan worden wie je wilt.
Degene die de wolf benijdt,
of degene die de wolf veroordeeld.'

- Djanel Arends